Al enige tijd bestiert Han Bennink een trio met de Belgische rietblazer Joachim Badenhorst en de Deense drummer Simon Toldam. Een mix van vrije improvisatie en open composities vult ook hun derde album ‘Adelante’, Spaans voor voorwaarts, waarmee de spektakeldrummer lijkt aan te geven dat nu hij in april 75 wordt, nog lang niet aan stoppen denkt.
Het gros van de composities op ‘Adelante’ is afkomstig van Badenhorst en Toldam. Vrolijke, kleurrijke heksenketelmuziek met een humoristische knipoog en ingetogen werken wisselen elkaar af. In die poel van spontaniteit en vrijheid manoeuvreert Badenhorst zijn basklarinet behendig door de uptempo stukken en ontroert hij in de stemmige passages. Toldams pianospel is intuïtief maar ook groovend. Bennink stookt, roffelt en jaagt aan met duizelingwekkende breaks maar vliegt nergens uit de bocht waardoor de muziek toegankelijk blijft. De maffe ballade ‘De Sprong O Romantiek Der Hazen’ van Misha Mengelberg wordt uiterst sensitief uitgevoerd, evenals diens ‘Peer’s Counting Song’ op een treffende uitvoering mag rekenen. Prachtig is Ernie Burnett’s ‘My Melancholy Baby’ waarin het drietal de jazztraditie met open vizier benadert, evenals in het Monk-achtige ‘Op Sinjoorke’ van Badenhorst.De paar meer experimentele stukken die het album rijk is, zoals ‘Waterzooi’ en ‘Wuustwezelstomp’, tonen aan hoezeer het trio de geheimen van dynamiek en detail beheerst. Bij elkaar opgeteld klinkt het instrumentarium als een chaotisch geheel, afzonderlijk is elk instrument een avonturier. Het salsa-ach